سفته یک برگه تعهد است که در آن شخص دهنده متعهد می‌شود تا در یک بازه زمانی که قید شده مقدار مشخصی پول را به سفته‌گیرنده بدهد. سفته به دلیل خطرات حمل و نقل پول نقد در بین بازرگانان رواج یافت و امروزه یک وسیله اعتباری در سرمایه‌گذاری کوتاه مدت در واحدهای تولیدی، صنعتی، تجاری و خدمانی استفاده می‌شود.

چک یک لغت فارسی است به معنای نوشته‌ای که در آن شخص پولی در حساب بانکی خود را برداشت کرده یا به شخص دیگری حواله می‌کنند.

چند مورد چک وجود دارد:

  • چک‌هایی که اشخاص می‌کشند
  • چک‌هایی که بانک می‌کشد.

چک‌ های شخصی

چک عادی، چک‌هایی هستند که شخص با استفاده از آن پولی را به حساب یا به شخص دیگری حواله می‌کند که رایج‌ترین نوع استفاده از چک است.

چک تایید شده یا گواهی شده، تنها تفاوت این چک با مورد قبلی در این است که بانک این چک را تایید می‌کند.

چک‌ های بانکی

چک رمزدار: این نوع چک‌ها به خواست خود افراد صادر می‌شوند. امکان نقد کردن چک مذکور وجود ندارد بلکه فقط به حساب افراد در بانک‌های دیگر واریز می‌شود. نکته دیگر آن که این صدور این چک در وجه حامل ممکن نیست.

چک تضمین شده رمزدار: تفاوت این چک با مورد قبلی در این است که اگر در حساب شخص صادر کننده چک به مقدار کافی موجودی نباشد، در سایر شعبات بانک مبدا امکان نقد کردن چک وجود دارد. تفاوت دیگر در اینست که چک قابل نقد شدن است، اگر موجودی کافی نباشد بازهم می‌توان چک را نقد کرد.

چک مسافرتی: این چک‌ها که توسط بانک صادر می‌شود در شعب همان بانک یا توسط نمایندگان و کارگزاران آن بانک قابل دریافت است.