رکود و رشد اقتصادی دو دوره در مقابل یکدیگر هستند که از رکود با دوره کسادی و بحران و از رشد با افزایش تولیدات ملی یا افزایش درآمد سرانه ملی یاد می‌شود.

رشد اقتصادی عبارت است از افزایش تولید کالاها در مقایسه با تولیدات در یک بازه زمانی دیگر. به طور سنتی رشد اقتصادی کل بر اساس تولید ناخالص داخلی یا تولید ناخالص ملی اندازه‌گیری می‌شود، البته گاهی از معیارهای جایگزین استفاده می‌شود.

افزایش در تولیدات داخلی، اشتغال، پیشرفت تکنولوژی همگی در رشد اقتصادی موثرند

زمانی گفته می‌شود که رکود اقتصادی اتفاق افتاده که در طولانی مدت شاهد رکود و کسادی در چرخه فعالیت‌های اقتصادی باشیم مثلا 3 سال یا بیشتر که معمولا با کاهش 10 درصدی یا بیشتر تولید ناخالص داخلی همراه است. در این زمان بیکاری زیاد و تورم در حال افزایش است.

سرمایه‌گذاری در بورس سهام کاهش یافته به حدی که کلا ممکن است دیگر هیچ سرمایه‌گذاری شکل نگیرد.

از پیامدهای رکود اقتصادی به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

  • افزایش قابل توجه بیکاری
  • افت اعتبار موجود
  • کاهش تولید و بهره‌وری
  • رشد منفی تولید ناخالص داخلی
  • ورشکستگی
  • بدهی‌های دولتی
  • کاهش صادرات و واردات
  • خرسی شدن بازار سهام