آیین نامه ارزیابی سهام وزارت دارایی

آیین‌نامه اجرایی "شیوه‌های قیمت‌گذاری بنگاه‌ها"

آیین‌نامه اجرایی "شیوه‌های قیمت‌گذاری بنگاه‌ها و نحوه اعمال شیوه‌های مذكور در همین چارچوب" موضوع جزء (3) بند (الف) ماده (40)

مصوب شماره 63/2/196514/210678 مورخ 1387/12/20 شورای عالی اجرای سیاست‌های كلی اصل (44) قانون اساسی

 بسمه تعالی

با صلوات بر محمد و آل محمد

وزارت امور اقتصادی و دارایی – هیأت واگذاری

شورای عالی اجرای سیاست‌های كلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی در جلسه مورخ 1387/11/27 بنا به پیشنهاد هیأت واگذاری و به استناد مفاد جزء (3) و تبصره  (1) بند (الف) ماده (40) قانون اجرای سیاست‌های كلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی- مصوب سال 1387 مجلس شورای اسلامی- آیین‌نامه اجرایی شیوه‌های قیمت‌گذاری بنگاه‌ها و نحوه اعمال شیوه‌های مذكور در همین چارچوب را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی "شیوه‌های قیمت‌گذاری بنگاه‌ها و نحوه اعمال شیوه‌های مذكور در همین چارچوب"

ماده 1- در این آیین‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به كار می روند:

1. سهام قابل واگذاری : سهام مشمول واگذاری متعلق به دولت و یا شرکت‌های دولتی مشمول واگذاری.
2. سهام با عرضه تدریجی : سهامی كه به دفعات و به تدریج و نه به طور بلوكی از طریق بورس اوراق بهادار و یا بازارهای خارج از بورس عرضه می‌شود.
3. سهام با عرضه یكجا و بلوكی : سهامی كه به طور یكجا یا به دفعات و در اندازه حداقل پنج درصد تعدادكل سهام شركت، از طریق بورس اوراق بهادار و یا بازارهای خارج از بورس عرضه می‌شود.
4. سهام با عرضه از طریق مزایده یا مذاكره : سهامی كه به طور یكجا و یا به دفعات و به صورت بلوكی از طریق مزایده یا مذاكره و بازار خارج از بورس اوراق بهادار برای فروش عرضه می‌شود.
5. سهام دارای بازار فعال : سهامی كه در بورس اوراق بهادار بر اساس قیمت های قابل اتكا و به شكل مستمر و متعارف داد و ستد می‌شود.
6. سهام برای عرضه كشف قیمت: عرضه اولیه سهام در بازار بورس یا بازار خارج از بورس كه تابع مقررات بازار بورس و اوراق بهادار خواهد بود.
7. قیمت پایه: قیمتی كه توسط كارشناس قیمت‌گذاری سهام با به كارگیری روش های مندرج در این آیین‌نامه، مشخص و پس از تصویب توسط هیأت واگذاری، مبنای تعیین قیمت نهایی واگذاری قرار می گیرد. در مورد سهام دارای بازار فعال، قیمت پایه معادل قیمت مندرج در تابلوی بورس اوراق بهادار و یا بازار خارج از بورس است.
8. كارشناس قیمت‌گذاری سهام: شخص حقیقی یا حقوقی كه تعیین قیمت پایه سهام قابل واگذاری را به عهده می گیرد.
9. نرخ بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری: معادل آخرین نرخ سود علی الحساب اوراق مشاركت دولتی در سال قیمت‌گذاری به اضافه درصدی بابت مخاطره سرمایه‌گذاری كه با توجه به نوع صنعت از طریق سازمان بورس و اوراق بهادار در هر سال اعلام می‌شود.

ماده 2- آن گروه از سهام قابل واگذاری كه دارای بازار فعال است طبق روش مندرج در بند (الف) این ماده و بقیه سهام قابل واگذاری، طبق سایر روش­های مندرج در این آیین‌نامه، حسب مورد قیمت‌گذاری می‌شود.

الف- روش بازار (استفاده از قیمت های بورس اوراق بهادار):

قیمت پایه و قیمت واگذاری در مورد سهام با عرضه تدریجی دارای بازار فعال برابر قیمت تابلوی بورس در زمان معامله سهام است.

حداقل قیمت پایه در مورد سهام دارای بازار فعال كه به شكل بلوكی از طریق بورس اوراق بهادار عرضه می‌شود، قیمت تابلوی بورس در زمان معامله است. هیأت واگذاری می تواند به استناد گزارش سازمان خصوصی سازی مبلغی را به قیمت پایه بیافزاید و بدین ترتیب قیمت جدید پایه را مشخص نماید.

ب – روش سودآوری:

در این روش، قیمت سهام از حاصل تقسیم میانگین موزون سود تعدیل شده قبل از كسر مالیات تا سه سال آخر قبل از سال قیمت‌گذاری (بر اساس صورت های مالی حسابرسی شده شركت با لحاظ كردن عوامل تعدیل­كننده سود كه در زیر توصیف شده است) بر نرخ بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود، سپس این قیمت پس از لحاظ كردن عوامل مندرج در بند (2) تعدیل می‌شود.

تبصره 1- برای محاسبه میانگین موزون سود لازم است به ترتیب نسبت به سودهای تعدیل شده قبل از كسر مالیات، سال اول قبل از قیمت‌گذاری ضریب سه، سال دوم قبل از قیمت‌گذاری ضریب دو و سال سوم قبل از قیمت‌گذاری ضریب یك در نظر گرفته شود و سپس مجموع این حاصل ضربها بر عدد 6 تقسیم شود.

تبصره 2- این روش تنها در مورد شركت هایی كاربرد دارد كه میانگین موزون سود سال های گذشته قبل از كسر مالیات آنها پس از لحاظ كردن عوامل تعدیل­كننده سود، دست كم معادل پنج درصد ارزش جاری خالص دارایی های آنها (طبق بند ج این ماده) باشد.

تبصره 3- در شركت هایی كه طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورت های مالی تلفیقی تهیه شود، سود تلفیقی قبل از كسر مالیات تا سه سال آخر قبل از سال قیمت‌گذاری، مبنای محاسبه خواهد بود.

1- عوامل تعدیل كننده سود به شرح زیر است :

1-1- درآمدها و هزینه های استثنایی و غیرمترقبه طبق استانداردهای حسابداری.

2-1- كسری ذخایر مربوط به سه سال آخر مبنای تعیین سود طبق بندهای گزارش حسابرس و بازرس قانونی و رسیدگی كارشناس قیمت‌گذاری سهام.

1-2-1- چنانچه درگزارش حسابرس و بازرس قانونی به دلیل وجود محدودیت و یا ابهام برای كسر ذخایر مبلغ تعیین نشده باشد، لازم است كارشناس قیمت‌گذاری سهام برآوردی منطقی از كسر ذخایر ارایه و در محاسبات خود لحاظ كند. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه و بعد از تاریخ گزارش حسابرس و بازرس قانونی و قبل از تاریخ صدور گزارش قیمت‌گذاری سهام باید در تعدیل سود سال مربوط لحاظ شود.

3-1- درآمدها و هزینه های غیر عملیاتی كه در روال عادی فعالیت­های مستمر شركت واقع نشده است نظیر سود و یا زیان ناشی از فروش دارایی های ثابت.

4-1- سایر عوامل تعدیل كننده بر اساس گزارش حسابرس و بازرس قانونی.

5-1- سود سال های مورد نظر ماقبل سال قیمت‌گذاری (پس از لحاظ كردن تعدیلات بالا) قبل از اینكه در محاسبه میانگین موزون سود مورد نظر منظور شوند، لازم است بر اساس تغییرات شاخص قیمت های عمده فروشی تعدیل شوند.

6-1- مزایا و محدودیت های دولتی یا غیردولتی از قبیل وابستگی ها و مناسبات خاص تجاری، تعرفه های گمركی، سیاست‌های خاص قیمت‌گذاری كالا و خدمات (ورودی و خروجی)، یارانه های دریافتی، عدم استفاده و بهره وری از عوامل تولید، استفاده از تسهیلات بانكی خاص (تكلیفی)، وجود بازار مطمئن و یا انحصاری و همچنین شمول قوانین و مقررات خاص دولتی كه سود شركت را تحت تأثیر قرار می دهند و در صورت واگذاری تداوم ندارند و یا تغییر خواهند كرد، توسط كارشناس قیمت‌گذاری برآورد و به عنوان عوامل تعدیل كننده در محاسبه سود لحاظ خواهند شد.

در صورتی كه به هر دلیلی آثار عوامل مزبور قابل تقویم نباشد، ضروری است كارشناس قیمت‌گذاری سهام موارد مذكور را با توضیحات لازم در گزارش كارشناسی افشاء نماید.

2- قیمت سهام پس از محاسبه به ترتیب بالا، با توجه به عوامل زیر تعدیل می‌شود:

1-2- دارایی های حاصل از افزایش سرمایه (اعم از نقد و غیر نقد)، غیر از افزایش سرمایه از محل مطالبات اشخاص و سهامداران در سال قیمت‌گذاری، به قیمت سهام افزوده می‌شود.

2-2- منابع توزیع شده در سال قیمت‌گذاری و یا سال قبل آن بین صاحبان سهام، از جمله سود سهام پرداخت شده، از قیمت سهام كسر می‌شود.

3-2- برای سال هایی كه برگه های قطعی مالیات بر درآمد شركت صادر نشده است، كسری ذخایر مالیاتی سال های مزبور و جرایم احتمالی طبق قانون مالیات های مستقیم توسط كارشناس قیمت‌گذاری سهام محاسبه و از قیمت سهام كسر می‌شود.

4-2- خالص ارزش بازیافتنی آن گروه از دارایی های ثابت مشهود و نا مشهود كه تا سه سال قبل از سال واگذاری بلااستفاده بوده و در اجرای عملیات و فرآیند سودآوری تأثیر نداشته است و همچنین ارزش بازیافتنی موجودی كالای ناباب به قیمت سهام افزوده می‌شود.

5-2- ارزش طرح‌های توسعه و تكمیل شامل طرح‌های نیمه تمام یا آماده بهره برداری كه تا پایان سال قبل از واگذاری به مرحله بهره برداری نرسیده اند، حسب مورد و همراه با مفروضات و توجیهات لازم طبق یكی از روش های زیر محاسبه و به قیمت سهام اضافه می‌شود:

1. ارزش جایگزینی.
2. ارزش خالص بازیافتنی.
3. ارزش فعلی خالص جریان­های نقدی آتی ناشی از اجرای طرح.
4. بهای تمام شده طرح كه طبق استانداردهای حسابداری تعیین شده است.

تبصره 1- ارزش طرح‌های توسعه ای كه كمتر از سی ماه از تاریخ بهره برداری آنها گذشته است (نسبت به پایان آخرین سال قبل از سال قیمت‌گذاری) به قیمت سهام اضافه می‌شود، مشروط بر آنكه بازده هر یك از آنها بر اساس نرخ بازدهی و مدت بهره برداری در هر یك از سال های قبل از سال واگذاری محاسبه و به عنوان عامل تعدیل كننده، از سود سال های مزبور كسر شود.

تبصره 2- آن بخش از طرح­های تملك دارایی های سرمایه ای كه از محل منابع بودجه عمومی دولت تأمین شده یا می‌شود شامل طرح­‌های نیمه تمام یا آماده بهره برداری و كلیه اموال و دارایی‌های منقول و غیر منقول آن‌ها تا زمان بهره برداری و واگذاری، جزء طرح‌های توسعه‌ای شركت مورد نظر محسوب نمی‌شوند.

6-2- ارزش جاری سرمایه‌گذاری در سایر شرکت‌ها در صورتی كه به كنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه بر شركت سرمایه‌­پذیر منجر نشده باشد به قیمت سهام افزوده می‌شود و سود مربوط به این گونه سرمایه‌گذاری­ها نیز به عنوان عامل تعدیل­كننده، از سود شركت كسر می‌شود.

7-2- سرمایه‌گذاری در سایر اوراق بهادار به قیمت سهام افزوده می‌شود. سود مربوط به این گونه سرمایه‌گذاری­ها، از سود شركت كسر می‌شود.

8-2- مبلغ مانده موجودی نقد، سپرده‌های سرمایه‌گذاری، اوراق مشاركت و سایر اموال و حقوق مالی مشابه كه در سال قبل از سال قیمت‌گذاری از افزایش سرمایه و از محل آورده نقدی صاحبان سهام ایجاد شده اند و بر فرآیند سودآوری شركت در سال مزبور اثر گذاشته‌اند و مبلغ این اثر آشكارا قابل اندازه­گیری است، به قیمت سهام افزوده و اثر سودآوری آن به عنوان عامل تعدیل­كننده از سود سال مزبور كسر می‌شود. درصورتی كه دارایی‌های مزبور بر سودآوری شركت در سال قبل اثر نگذاشته باشد، تنها مبلغ آن به قیمت سهام اضافه می‌شود. چنانچه دارایی‌های مزبور بر سودآوری شركت اثر كلی گذاشته باشد، اما این اثر به طور مشخص قابل اندازه‌گیری نباشد، نیاز به انجام تعدیل نیست، مگر آن كه كارشناس به طور مستدل تعدیل به میزان مشخصی را ضروری تشخیص دهد.

9-2- برای دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت‌گذاری سهام، سودی بر اساس حاصل ضرب نرخ سود علی الحساب اوراق مشاركت دولتی در قیمت محاسبه شده برای سهام شركت پس از لحاظ كردن كلیه عوامل تعدیل كننده محاسبه و به قیمت سهام اضافه می‌شود.

ج- روش ارزش جاری خالص دارایی‌های شركت:

ارزش جاری خالص دارایی های شركت برابر است با ارزش جاری كلیه دارایی‌ها پس از كسر كلیه بدهی‌های شركت كه به شرح زیر تعیین می‌شود. در شرکت‌هایی كه طبق استانداردهای حسابداری لازم است صورت‌های مالی تلفیقی تهیه شود، ارزش جاری خالص دارایی‌ها، طبق ترازنامه تلفیقی پایان آخرین سال قبل از سال قیمت‌گذاری تعیین می‌شود.

1. ارزش جاری دارایی های ثابت شرکت‌هایی كه نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد، بر اساس خالص ارزش بازیافتنی مبتنی بر فروش آنها توسط كارشناس قیمت‌گذاری سهام با استفاده از تخصص اشخاص ذی صلاح با اولویت كارشناسان رسمی دادگستری تعیین می‌شود.
2. ارزش جاری دارایی‌های ثابت شرکت‌هایی كه دارای تداوم فعالیت هستند (اعم از سودده و زیان ده)، براساس ارزش های جایگزینی مستهلك شده توسط كارشناس قیمت‌گذاری سهام با استفاده از تخصص اشخاص ذی صلاح با اولویت كارشناسان رسمی دادگستری تعیین می‌شود .
3. ارزش جاری موجودی مواد اولیه براساس ارزش­های جایگزینی، موجودی كالای در جریان ساخت بر اساس بهای تمام شده وكالای ساخته شده براساس خالص ارزش بازیافتنی تعیین می‌شود.
4. ارزش جاری سرمایه‌گذاری‌هایی كه مشمول تلفیق نشده اند، در صورتی كه سهام شركت سرمایه پذیر در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده و دارای بازار فعال باشد، براساس قیمت معامله شده در بورس محاسبه می‌شود و در مورد شرکت‌های غیر بورسی و غیر فعال به شرح زیر محاسبه می‌شود:

1-4- اگر سرمایه‌گذاری مزبور حسب مورد به میزانی بین بیست درصد تا پنجاه درصد باشد (به نفوذ قابل ملاحظه بر شركت سرمایه­پذیر منجر شده باشد)، ارزش سرمایه‌گذاری به روش­های مندرج در این آیین‌نامه و یا براساس ارزش ویژه تعیین می‌شود.

2-4- اگر سرمایه‌گذاری مزبور حسب مورد به میزانی بین پنج درصد تا بیست درصد باشد (به نفوذ قابل ملاحظه شركت سرمایه­گذار بر شركت سرمایه­پذیر منجر نشده باشد) ارزش سرمایه‌گذاری درصورت امكان بر اساس بند (1-4) و در غیر این صورت، براساس اطلاعات موجود در بازار غیررسمی تعیین می‌شود.

3-4- اگر میزان سهام شركت سرمایه­ گذار در شركت سرمایه ­پذیر كمتر از پنج درصد باشد، ارزش سرمایه‌گذاری براساس ارزش دفتری خالص دارایی های شركت سرمایه پذیر تعیین می‌شود.

5- ارزش جاری دارایی‌ها و بدهی های پولی معادل ارزش دفتری آن‌ها طبق آخرین صورت های مالی حسابرسی شده شركت است، چنانچه كارشناس قیمت‌گذاری سهام بر اساس اسناد و مدارك و شواهد به دست آمده از صحت ارزش این اقلام اطمینان نسبی حاصل نماید، نیازی به محاسبه مجدد ارزش جاری آنها نیست، در غیر این صورت كارشناس براساس رسیدگی‌هایی كه انجام خواهد داد نسبت به تعیین مانده هر یك از اقلام اقدام و مابه التفاوت ارزش‌های دفتری و جاری را با توجه به موارد مندرج در بندهای زیر حسب مورد به ارزش های دفتری اضافه یا از آن كسر می نماید.

1-5- كسری ذخیره مطالبات مشكوك الوصول، ذخیره برای بدهی های ناشی از هزینه‌های تحقق یافته و جرایم مربوط براساس گزارش حسابرسی صورت‌های مالی محاسبه و به عنوان تعدیلات از اقلام فوق كسر یا به آن­ها اضافه می‌شود. در صورتی كه به دلیل وجود ابهام یا محدودیت در رسیدگی، تعیین مبالغ اقلام مزبور توسط حسابرس امكان پذیر نباشد، لازم است كارشناس قیمت‌گذاری نسبت به برآورد آن‌ها اقدام و مفروضات خود را افشاء نماید.

2-5- مبلغ ذخیره مزایای پایان خدمت كاركنان برای شرکت‌هایی كه نسبت به تداوم فعالیت آنها ابهام وجود دارد براساس سه ماه جمع آخرین حقوق و مزایا به ازای هر سال خدمت آنان و برای شرکت‌های دارای تداوم فعالیت، مطابق رویه شركت با رعایت مقررات مربوط تعیین می‌شود. برای نیروهای مازاد در شرکت‌هایی كه تداوم فعالیت دارند نیز ذخیره مزایای پایان خدمت كاركنان براساس سه ماه جمع آخرین حقوق و مزایا به ازای هر سال خدمت احتساب خواهد شد.

6- تاریخ تعیین قیمت سهام نباید بیش از شش ماه از تاریخ پایان آخرین سال مالی شركت تفاوت داشته باشد، در غیر این صورت كارشناس قیمت‌گذاری سهام باید ارزش های جاری اقلام ترازنامه را بر اساس صورت های مالی میان دوره­ای كه مورد بررسی اجمالی قرار گرفته است به ترتیب بندهای بالا تعیین و در گزارش ارزیابی منعكس كند.

تبصره 1- وقوع هرگونه رویداد عمده در دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت‌گذاری سهام كه اثر قابل توجهی بر دارایی ها و بدهی های شركت گذاشته است باید مورد توجه كارشناس قرار گیرد و كلیه انتقالات یك طرفه (رویدادهای یك جانبه) نظیر توزیع سود نقدی سهام از محل اجزای متشكله حقوق صاحبان سهام و كمك های بلاعوض دریافتی یا اعطایی كه طی دوره واقع شده است، حسب مورد، به قیمت سهام افزوده یا از آن كاسته می‌شود.

تبصره 2- در صورت عدم تهیه صورت‌های مالی میان دوره ای، در مورد شرکت‌های سود ده، سود دوره بین تاریخ پایان آخرین سال مالی و تاریخ قیمت‌گذاری سهام با به كارگیری نرخ سود علی الحساب اوراق مشاركت نسبت به ارزش خالص دارایی ها و نیز در مورد شرکت‌های زیان ده معادل میانگین سود یا زیان سه سال آخر قبل از سال تعیین قیمت توسط كارشناس قیمت‌گذاری سهام محاسبه و تعدیل لازم صورت می­ گیرد.

د- تعیین قیمت سهام جزئی:

در شرایط خاص و در صورتی كه برای تعیین قیمت سهام طبق روش های توصیف شده در بندهای (الف) تا (ج) بالا به دلیل جزیی بودن میزان یا ارزش سهام، اعمال روش های فوق فاقد توجیه اقتصادی باشد، قیمت پایه سهام به پیشنهاد سازمان خصوصی سازی و تصویب هیأت واگذاری بر اساس ارزش اسمی یا ارزش خالص دفتری دارایی‌ها (ارزش ویژه) و یا هر روش مناسب دیگر تعیین می‌شود.

هـ - ملاحظات خاص:

1- كارشناس قیمت‌گذاری سهام باید با اتكا به دانش و مهارت خویش عواملی چون نوع تولید، فناوری مورد استفاده، مدیریت، نیروی انسانی كارآمد، بازار داخلی و بین المللی محصولات، موقعیت شركت در مقایسه با رقبای تجاری اعم از داخلی و خارجی، سهم تولیدات شركت در بازار را در قیمت‌گذاری سهام لحاظ كند.

2- چنانچه كارشناس قیمت‌گذاری سهام در نتیجه اعمال روش­های مندرج در بندهای (ب) و (ج) بالا به نتایج كاملاً متفاوتی دست یابد یا تعیین قیمت سهام براساس روش سودآوری میسر نباشد، لازم است با استفاده از قضاوت حرفه­ای خویش و با بكارگیری ابزارهای تحلیل مالی، نظیر نسبت های مالی و روندها، قیمت های به دست آمده را تحلیل و در نهایت قیمت واحدی برای پایه سهام شركت كه معرف ارزش عادلانه شركت باشد همراه با دلایل و تحلیل­های مستند، مشخص و ارایه كند.

ماده 3- تعدیل قیمت پایه:

 الف- قیمت پایه برای سهامی كه از طریق مزایده عرضه می‌شود، قیمت كارشناسی مصوب هیأت واگذاری است و در صورتی كه برای سهام عرضه شده خریداری به قیمت پایه سهام وجود نداشته باشد، هیأت واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصی سازی و ملاحظات مندرج در گزارش كارشناس قیمت‌گذاری سهام برای مزایده‌های بعدی قیمت‌های پایین‌‌تری انتخاب و اعلام می­ كند.

ب- قیمت پایه در مورد سهامی كه برای اولین بار از طریق بورس اوراق بهادار عرضه می‌شود، قیمت كارشناسی براساس روش بند (ب) ماده (2) این آیین‌نامه و در مورد سهام پذیرفته شده در بورس كه دارای بازار فعال نیست، قیمت كارشناسی براساس قیمت مصوب هیأت واگذاری است، ولی برای كشف قیمت لازم است سهام مربوط برای مدت مناسب و تعداد كافی توسط كارگزاران متعدد معامله شود. درصورتی كه قیمت كشف شده كمتر از قیمت پایه سهام باشد، قیمت كشف شده برای واگذاری معتبر خواهد بود. در مورد اینگونه سهام عرضه بلوكی در بورس اوراق بهادار تا كشف قیمت ممنوع است و پس از كشف قیمت مقررات جزء (2) بند (الف) ماده (2) مجرا خواهد بود.

ج- قیمت پایه برای سهامی كه از طریق مذاكره به فروش می­رسد، قیمت كارشناسی مصوب هیأت واگذاری است، ولی هیأت واگذاری به استناد گزارش توجیهی سازمان خصوصی سازی و براساس ملاحظات مندرج در گزارش كارشناسی قیمت‌گذاری سهام، دامنه مجاز كاهش یا افزایش قیمت سهام را تعیین می­ نماید.

ماده 4-

1-4- قیمت پایه سهامی كه به صورت بلوكی عرضه می‌شود تا تاریخ تشكیل مجمع عمومی صاحبان سهام شركت به منظور تصویب صورت های مالی جدید و یا تغییر در سرمایه شركت اعتبار دارد، مگر آنكه هیأت واگذاری مهلت كمتری را برای اعتبار آن تعیین كند.

2-4- ویژگی‌ها، شرایط و ضوابط انتخاب كارشناسان قیمت‌گذاری سهام با رعایت مقررات قانونی مربوط به پیشنهاد مدیر عامل سازمان خصوصی سازی به تصویب هیأت عامل سازمان خواهد رسید.

3-4- دستورالعمل و چارچوب انجام كار و نحوه ارایه گزارش قیمت‌گذاری سهام قابل واگذاری توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی با رعایت مقررات این آیین‌نامه تهیه خواهد شد.

4-4- اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت‌هایی كه سهام آنها قابل واگذاری است و دولت یا شرکت‌های دولتی حسب مورد بر آنها كنترل و یا نفوذ قابل ملاحظه دارند، موظفند كلیه اطلاعات مورد نیاز كارشناس قیمت‌گذاری سهام را در اختیار وی قرار دهند و بدین ترتیب، ابهامات قیمت‌گذاری سهام را به حداقل برسانند. اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل اینگونه شرکت‌ها منفرداً و یا متضامناً حسب مورد مسئولیت ناشی از نارسایی در قیمت سهام به دلیل عدم اجرای این بند را به عهده خواهند داشت.

ماده 5- پرداخت قیمت توسط خریداران با رعایت ترتیبات زیر انجام می­ گیرد:

الف- چنانچه سهام فروخته شده دارای بازار فعال باشد، پرداخت قیمت با توجه به ضوابط مورد عمل در بورس اوراق بهادار خواهد بود.

ب- چنانچه سهام از روش هایی غیر از روش بورس عرضه و فروخته شود، پرداخت قیمت بر اساس آیین‌نامه معاملات سازمان خصوصی سازی و با رعایت مفاد این آیین‌نامه خواهد بود.

ماده 6- قیمت‌گذاری و نحوه اعمال آن در مورد حقوق مالكانه دارایی های قابل فروش بنگاه­های مورد واگذاری، اموال و سرقفلی، سهم الشرکه، حق تقدم ناشی از سهام یا سهم الشركه قابل واگذاری بنگاه‌های دولتی و متعلق به دولت در كلیه مواردی كه واگذاری بنگاه در قالب شرکت‌های سهامی عام یا خاص نباشد، صرف نظر از روش واگذاری آن­ها، بر اساس مفاد مندرج در این آیین‌نامه خواهد بود.

تبصره- میزان مال الاجاره و حق الزحمه پیمان مدیریت در واگذاری به روش­های اجاره و پیمان مدیریت مربوط به حق بهره برداری و مدیریت بنگاه‌ها در چارچوب دستورالعملی خواهد بود كه توسط سازمان خصوصی سازی پیشنهاد و به تصویب هیأت واگذاری می‌رسد.

ماده 7- نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه به عهده وزارت امور اقتصادی و دارایی است.

سید شمس‌الدین حسینی

وزیر امور اقتصادی و دارایی و دبیر شورا