آربیتراژ زمانی اتفاق می‌افتد که یک نوع دارایی در یک بازار با نرخی بالاتر فروخته می‌شود و در بازاری دیگر با نرخی پایین‌تر به منظور کسب سود خریداری می‌شود. سود در زمانی ایجاد می‌شود که کالای واحد در دو بازار یا در دو قالب متفاوت با قیمت متفاوت وجود  داشته باشد.

مثلا زمانی را در نظر بگیرید که مغازه‌داری سه جین تی‌‌شرت از تولیدی خریداری کرده که قیمت هر عدد آن 20هزار تومان محاسبه شده، از آن جایی که این مغازه‌دار تی‌شرت‌ها را تک به تک می‌فروشد مبلغی را روی هر کدام از تی‌شرت‌ها می‌کشد. آن مقدار سود آربیتراژی تلقی می‌شود.

اینگونه اقدامات را زیاد دیده و شنیده‌ایم سهامداران در بورس معمولا این کار را انجام می‌دهند. با فروش سهمی که امروز قیمت آن بالا رفته و خرید سهمی ارزشمند که عرضه اولیه‌ای با قیمتی مناسب داشته سود آربیتراژی کسب می‌کنند.

آربیتراژکننده

این افراد معمولا سرمایه‌گذاران خبره‌ای هستند که از فرصت‌های آربیتراژ که کم یافت می‌شود به خوبی و به سرعت استفاده می‌کنند. به دلیل اینکه در انجام معاملات آربیتراژکننده‌ها همزمانی وجود دارد، عملکرد یکدیگر را خنثی می‌کنند، اما نکته جالب  توجه این است که با وجود خنثی شدن عملکرد نتیجه تاثیرگذاری در تعیین قیمت واقعی سهام و رفع اختلاف قیمت در بین بازارهای مختلف و به طور کلی در بهبود کارایی اطلاعاتی بازار سرمایه دارد.